در انتخابات ریاست جمهوری در سالهای اخیر همواره ما ناظر گونه ای دوگانه سازی ها هستیم که با هدف رقیب هراسی از جانب برخی جناحهای سیاسی معمولاً رخ می دهد . در این دوگانه ها سعی می کنند با «لولو انگاری» از رقیب و «ناجی انگاری» از خویش در صدد کسب آرای لازم و پیروزی در انتخابات هستند.
حال سوالی که مطرح می شود این است که این دوگانه سازی ها تا چه حد به واقع نزدیک است و در افکار عمومی جامعه جایگاه دارد.
اگر واقع امر را بنگریم ، خواهیم دانست که این دوگانگی ها نوعی پروپاگاندای رسانه ای است که توسط اتاق فکر جناح های مختلف سیاسی ساخته و پرداخته می شود. اساساً دغدغه اصلی جامعه، وضعیت اقتصادی کشور و ارتقای رفاه اجتماعی است.
پس چرا جامعه تحت تاثیر این دوگانه سازی های کاذب قرار می گیرد؟
از جمله کارکردهای رسانه، ذائقه سازی جامعه است. رسانه می تواند مذاق فکری مردم را تغییر دهد و مواردی را جزء دغدغه های درجه اول جامعه قرار دهد که در حالت عادی شاید جزء دغدغه دهم هم نباشد!
برای مثال در انتخابات دوره گذشته ریاست جمهوری، با طرح دیوار کشی پیاده روهان در صدد رقیب هراسی برآمدند! و آن را به عنوان یک دغدغه اصلی برای قشر خاکستری جامعه مطرح کردند! در حالیکه دیگر بیماری و رشد نقدینگی که تأثیر مهمی در معیشت مردم داشت، به کلی فراموش شده بود!
این در حالیست که در شرایط عادی، قشر خاکستری جامعه هیچ گاه چنین دغدغه یا مسئله ای به ذهنش هم خطور نمی کند! اما اتاق فکر رسانه جناح مقابل از این طریق ذائقه فکری جامعه را تغییر داد.
در این دوره نیز احتمالا شاهد دوگانگی هوایی چون میدان-دیپلماسی ، تعامل_تقابل با دنیا ، مذاکره- جنگ ، فیلترینگ – آزادی رسانه و… در مناظره ها و برنامه های مختلف نامزدها هستیم.
و با این دو گانه سازی های کاذب ، دغدغه هایی برای مردم مطرح کنند که به جرأت می توان، دغدغه اصلی آحاد مردم نیست.
هر ارتباط از چهار عنصر تشکیل می شود: منبع،فرستنده،علامت، مقصد.
منبع معنا ، اولین و اصلی ترین عنصر در ارتباط هست. یکی از مدلهایی که در انتخابات جهت ایجاد این دو گانه سازی ها استفاده می کنند درشت نمایی است. با ایجاد یک میکروسکوپ فرضی ، در تلاش برجسته سازی های معانی مختلفی هستند تا از این طریق بتوانند ، فضای فکری جامعه به سمت دغدغه های واهی سوق دهند. معانی درجاتی مختلف دارند و اصطلاحا تشکیکی و دو مراتب هستند.
برخی ضعیف و برخی قوی تر هستند.
«همبستگی ها» و «شدت و ضعف» نقش مهمی در تداعی معانی در ذهن مخاطب دارد. در نتیجه تیم رسانه ای تمام تلاشش را برای جهت دهی افکار عمومی با نشانه گذاری های ساختگی دارد.
اینکه فردی با عنوان «قاضی» نماد اعدام و خشونت و سختگیری های اجتماعی معرفی شود یا عنوان «سرهنگ» را نماد برخوردهای سخت اجتماعی دانسته و به رقیب نسبت دهیم.
این مدلها و روش های تاکتیکی رسانه ای است که در ادورا مختلف انتخابات ریاست جمهوری توسط جناحهای مختلف سیاسی رقم می خورد.
