اینجانب به سهم خودم، پس از هفت سال صحبت با مردم، نمی‌توانستم ناگهان باب صحبت را ببندم و باید به سوالات آن‌ها در حد اطلاعات خودم پاسخ دهم و تا جایی که از من بر می‌آید نسبت به توجیه وضعیت و ضرورت توجه به مسائل اصلی و منحرف‌نشدن روحیه و توان جوانان به سمت اخبار و تحلیل‌های بی‌ارزش و افشاگری‌ها و اخبار زرد اهتمام ورزم. طبیعی است که در چنین شرایطی، طیفی از شکست خوردگان، سطحی‌نگران و معاندین هم سعی بر خوش‌آمدگویی به جمع خودشان داشته باشند که ابراز برائت بدون تعارف و گذشت زمان، جایگاه و اردوگاه هر فرد را مشخص خواهد کرد.
حقیقت آن است که سخنان بنده غیرشفاف نبوده است، بلکه دوستان ما در شورای سیاست‌گذاری شفاف عمل نکردند.
در اطلاعیه شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه دربارۀ حواشی آخرین نماز جمعه اینجانب در لواسان مواردی اشاره شده که همگی نشان از تفاهم بر سر موضوعات کلیدی و تفاوت در نحوۀ نگرش به راه‌حل آن‌ها دارد.
این موارد اساسی، شامل لزوم حضور امام جمعه و زندگی او در منطقه و تخصیص وقت برای این مسئولیت خطیر است.
البته لازم است عرض کنم که هیچ اعتراض یا تذکری دربارۀ محل زندگی بنده یا عضویت در هیئت علمی دانشگاه از طرف شورا به بنده منتقل نشده بود.
در جلسۀ با دو معاون محترم آقای حاج علی اکبری دلایلی به عنوان دلایل جابه‌جایی هم طرح نگردیده بود. پیش از آن توضیحات مبسوطی به آنان به داده بودم که نقد نگردید.
دفتر امام جمعه لواسان نیز از زمانی که حقیر به لواسان آمدم، در محل مصلی ایجاد شد و اینجانب هیچ دفتری در خارج از منطقۀ لواسان نداشتم.
