به گزارش نوفه،لیندا لاوین، بازیگر برنده جایزه تونی که به عنوان یک پیشخدمت با کلاه کاغذی در سریال کمدی تلویزیونی «آلیس» به نماد طبقه کارگر تبدیل شد، درگذشت. او ۸۷ سال داشت.
بیل ولوریک، نماینده او در ایمیلی به آسوشیتدپرس گفت، لاوین روز یکشنبه به دلیل عوارض ناشی از سرطان ریه که اخیراً کشف شده بود، در لس آنجلس درگذشت.
لاوین با موفقیت در برادوی، شانس خود را در هالیوود در اواسط دهه ۱۹۷۰ امتحان کرد. او برای بازی در یک کمدی کمدی جدید CBS بر اساس «آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند»، فیلمی به کارگردانی مارتین اسکورسیزی که الن برستین را برای ایفای نقش پیشخدمت عنوان جایزه اسکار به ارمغان آورد، انتخاب شد.
این عنوان به «آلیس» کوتاه شد و لاوین در نقش آلیس حیات، یک مادر بیوه با پسری ۱۲ ساله که در یک غذاخوری کنار جاده‌ای در خارج از فونیکس کار می‌کند، به الگوی مادران شاغل تبدیل شد. این نمایش با آواز لاوین ترانه «یک دختر جدید در شهر وجود دارد» از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۵ اجرا شد.
این سریال «Kiss my grits» را به یک عبارت جذاب تبدیل کرد و پولی هالیدی در نقش پیشخدمت فلو و ویک تایبک در نقش مالک بداخلاق و سر آشپز Mel’s Diner همبازی شدند.
این سریال در طول دو فصل اول خود در برنامه CBS رشد کرد، اما در یکشنبه‌شب‌های اکتبر ۱۹۷۷ به «همه در خانواده» تبدیل شد. این سریال در بین ۱۰ سریال برتر پرایم‌تایم در چهار فصل از پنج فصل بعدی قرار گرفت. مجله ورایتی آن را در میان بهترین کمدی‌های محل کار تاریخ قرار داد.
لاوین خیلی زود در سال ۱۹۸۷ جایزه تونی بهترین بازیگر زن را در نمایشنامه‌ای برای نمایشنامه «برادوی محدود» نیل سایمون دریافت کرد.
طبق گزارش ددلاین که اولین بار از مرگ او خبر داد، او همین اواخر در این ماه مشغول تبلیغ یک سریال جدید نتفلیکس بود که در آن ظاهر می‌شود، “No Good Deed” و فیلمبرداری سریال آینده Hulu با نام “Mid-Century Modern”.
لاوین در پورتلند، مین بزرگ شد و پس از فارغ التحصیلی از کالج ویلیام و مری به شهر نیویورک نقل مکان کرد. او در کلوپ های شبانه و در مجموعه های نمایش آواز خواند.
هال پرینس، تهیه‌کننده و کارگردان مشهور، اولین فرصت بزرگ خود را هنگام کارگردانی موزیکال برادوی “It’s a Bird … It’s a Plane… It’s Superman” به لاوین داد. او در سال ۱۹۶۹ نامزدی تونی را در «آخرین عاشقان داغ» سایمون به دست آورد و ۱۸ سال بعد برای نمایشنامه دیگری به نام «برادوی محدود» برنده شد.
در اواسط دهه ۱۹۷۰، لاوین به لس آنجلس نقل مکان کرد. او نقشی تکراری در «بارنی میلر» داشت و در سال ۱۹۷۶ برای بازی در یک کمدی کمدی جدید CBS بر اساس درام کمدی پیشخدمت برنده اسکار الن برستین، «آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند» انتخاب شد.
در برادوی، لاوین بعداً در کمدی «قرن جدید» پل رودنیک بازی کرد، کنسرتی به نام «آهنگ‌ها و اعترافات یک پیشخدمت یک‌باره» داشت و در «داستان‌های جمع‌آوری‌شده» دونالد مارگولیس نامزدی تونی شد.
مایکل کوچوارا از AP در «داستان‌های جمع‌آوری‌شده» به لاوین خجالت کشید و نوشت که او «یکی از آن نمایش‌های کامل و ظریف را ارائه می‌کند که نیروی فکری زن، حس شوخ‌طلبی او و ضعف جسمانی فزاینده‌اش را با وفاداری شگفت‌انگیز به تصویر می‌کشد. و حس لاوین از زمان‌بندی فوق‌العاده است، چه در حال ارائه یک شوخی یا تشریح شدید کار سرپرستش».
لاوین در دهه ۷۰ زندگی‌اش دوباره مورد توجه قرار گرفت و نامزدی تونی را برای فیلم «لیون» نیکی سیلور به دست آورد. او همچنین در «دیگر شهرهای کویری» و احیای «حماقت‌ها» قبل از انتقال آنها به برادوی بازی کرد.
AP دوباره در مورد لاوین در «لیونز» به شدت غمگین شد و او را «عجبی مطلق برای دیدن ریتا لیون، ناله مادری با مجموعه‌ای از باورهای محکم و چشم‌های غوغا، مادرسالار که هم همه را خفه می‌کند و هم در آغوش می‌گیرد» خواند. طول.”
او همچنین در فیلم Wanderlust به همراه جنیفر آنیستون و پل راد ظاهر شد و اولین سی دی خود را با نام Possibilities منتشر کرد. او در «طرح پشتیبان» نقش مادربزرگ جنیفر لوپز را بازی کرد.
وقتی از بازیگران جدید درخواست راهنمایی شد، لاوین بر یک چیز تأکید کرد. «من می گویم آنچه برای من اتفاق افتاد این بود که کار کار می آورد. تا زمانی که از نظر اخلاقی برای من مذموم نبود، این کار را انجام دادم.» او در سال ۲۰۱۱ به AP گفت.
او و استیو باکوناس، هنرمند، نوازنده و همسر سومش، یک گاراژ قدیمی خودرو را به تئاتر ۵۰ نفره Red Barn Studio در ویلمینگتون، کارولینای شمالی تبدیل کردند.
در سال ۲۰۰۷ افتتاح شد و تولیدات آنها عبارتند از “تردید” از جان پاتریک شانلی، “گلنگری گلن راس” اثر دیوید مامت، “حفره خرگوش” اثر دیوید لیندزی-آبایر و “داستان همسر متخصص آلرژی” اثر چارلز بوش، که در آن لاوین همچنین در برادوی بازی کرد و نامزدی تونی را به دست آورد.
او در سال ۲۰۱۳ در «شان جهان را نجات می‌دهد» با بازی «ویل و گریس» شان هیز به تلویزیون بازگشت، سریالی که یک فصل به طول انجامید. لاوین همچنین در «Mom» و «۹JKL» ظاهر شد.
