سرنوشت موقوفه چندهزار میلیاردی که دست رئیس دیوان، دادستان کل و آقازاده‌شان بود چه شد؟
وصیت بلاتکلیف برای ساخت بیمارستان بعد ۴۲ سال چطور؟
یادتان هست سال گذشته آقای منتظری در تلویزیون واکنش نشان داد و گفت ماه رجب می‌خواستیم کلنگ بزنیم بخاطر کرونا نزدیم.
خواستم عرض کنم یک‌سال گذشت.
نوشته زیر را یک سال پیش در این باره نوشتم:
اخیرا داشتم در ابهامات موقوفات کشور جستجو می‌کردم. متوجه شدم قریب هزار و پانصد میلیارد املاک، در بهترین جاهای تهران دست آقای منتظری دادستان کل کشور و مرتضوی مقدم رییس دیوانعالی است.
حدود ۴۰ سال پیش یک خیر به نام دکتر افشین، دادستان کل و رئیس دیوانعالی را متولی وقف زمین‌هایش در گرانترین نقاط از لواسان تا عباس آباد کرد تا بعد از مرگش برایش بیمارستان بسازند. آیا ساخت یک بیمارستان واقعا ۴۰ سال زمان نیاز دارد؟ چرا کسی جرات ندارد بپرسد تکلیف این زمین‌ها چه شد؟
الآن بیمارستان در چه مرحله‌ای است؟ گل پسر آقای دادستان کل نماینده پدر در واگذاری و مدیریت این املاک است. چرا کسی از شازده سوالی نمی‌پرسد؟ پاسخ روشن است. وقف همینجوری جزو تاریکخانه ترین بخش‌های کشور است. زیر دست دادستان کل‌ها و رئیس دیوانعالی ها و آقازاده‌ها باشد که دیگر هیچ.
فرهنگ رسانه‌ای محافظه کار حاکم هم می‌گوید سوال از مسئولین قوه قضائیه تضعیف نظام است. محاکمه و دادگاه و درخواست گزارش عملکرد هم معمولا برای افرادی است که بعد از ۳۰ سال کنار بروند نه آنهایی که در راس کارند.
