به گزارش پایگاه خبری نوفه محمد نجاتی نوشت:
دراین ایام کرونای وقرنطینه،پای تلویزیون وشبکه سه نشسته بودم که خود را با برنامه های ان سرگرم سازم زیر نویسی دیدم با عنوان «#صاحبخانه خوب». یک ایده خلاقانه وانسان دوستانه می باشد برای حمایت وهمدلی بامستاجران در شرایط سخت اقتصادی، کرونایی و یادآوری این نکته که باید دراین روزگار نامرد هوای همدیگر را داشته باشیم همیار وهمدل همدیگر باشیم. ویا این شعر سعدی رازمزمه نماییم.
دراینجا می‌خواهم زمینه ساز مشوق چند پویش دیگر باشیم و بگویم چرا فقط مردم؟ چرا فقط آنها در روزگار سخت‌تر از سخت باید به فکر هم نوع خود باشند و آنهایی که وابستگی به دولت و دیگرنهادها دارند نباید وارد این عرصه بشوند.
در روزگارکرونا می شود پویش «#بانک خوب» را راه انداخت. مثلا بانک‌ها به خاطر تاخیر در پرداخت قسط‌ها زنگ نزنند و وام گیرندگان را جریمه نکنند. شرایط را می‌بینند اما وقتی دو قسط عقب می‌افتد، تلفن را بر می‌دارند و به وام گیرنده و ضامن‌ها زنگ می‌زنند که آقا یا خانم، قسط‌‌تان عقب افتاده، چه کار می‌کنید؟
صاحبخانه خوب»؟ چرا « بانک_خوب»،«#بیمه_خوب» نه؟
وقتی هم گفته می شود کروناست، شرایط اقتصادی خوب نیست، می‌گویند به ما ارتباطی ندارد. واقعا در کنار صاحبخانه خوب به بانک خوب هم نیازمندیم. به بانکی در زمانه بد اقتصادی به فکر سود گرفتن از مردم نباشد. تا چند وقت وام قرض‌الحسنه بدهد. چه اشکالی دارد؟ بانک محترم مرکزی هم مثل صاحبخانه‌ها. فقط که نمی‌شود از مردم انتظار داشت!
با راه انداختن پویش «بیمه خوب» چطورید؟ موافقید؟
شرکت‌های بیمه از کسانی که خودشان را بیمه کرده‌اند، برای چندماه می توان حق بیمه نگیرد. بیمه تامین اجتماعی اعلام کند تا پایان کرونا تمام مردم می‌توانند برای درمان خود از مزایای بیمه استفاده کنند. تا آخر سال ۱۳۹۹ دفترچه بیمه‌های افتخاری مردم بدهند. البته دفترچه‌هایی که بیمارستان‌ها و دکترها آنها را قبول کنند نه اینکه فقط چند برگ کاغذی باشد که مثل چک‌های بدون پشتوانه برگشت بخورد.
پویش «مالیات نگیر» هم جالب است. از مشاغلی که در این مدت با بحران روبرو شدند و نتوانستند آنگونه که باید کار کنند، می‌توان مالیات نگرفت. معافیت‌های مالیاتی را بیشتر کرد چون کشورهای همسایه تا چرخه اقتصادی کشور بچرخد و وضع تولیدی‌ها و کسب‌وکارها کمی سامان گیرد.
: پویش« پول، آب، برق و گاز را داری بده و نداری نه» هم می‌تواند جالب باشدو از تلویزیون پخش شود. بالاخره بخشی از مردم به نان‌شب‌شان محتاج هستند و نمی‌توانند از پس مخارج زندگی‌شان برآیند. می‌شود با نگرفتن پول قبض ها به آنها کمک کرد و شرایطی ساخت که حداقل نگران این بخش زندگی خود نباشند.
می‌بیند همانطور که می‌شود از مردم انتظار داشت در شرایط سخت اقتصادی، کرونایی هوای همدیگر را داشته باشند از حکومت هم می‌شود این انتظار را داشت. صاحبخانه خوب به تنهایی مشکلات را حل نمی‌کند و باید دیگران هم به صحنه بیایند تا باری از دوش مردم برداشته شود.
در زمانی که قیمت دلار پادشاهی می‌کند و مردم مجبور هستند نان را از دهن شیر بیرون بکشند باید هوای هم را داشت. هم ما مردم هم آنهایی که مسؤول هستند.
