
یکی از ساحاتی که در آن جمهوریت و مردمسالاری بشدت تضعیف میشود نوع انتصاب مسئولینی است که برجستهترین خصلت آنها ”بلهقربانگویی“ است. مسئولینی که از تجربه حیات اجتماعی خود در جامعه و دانشگاه و یا حوزه بیش از هر چیز محافظهکاری معطوف به حفظ موقعیت یاد گرفتهاند و به ندرت از تجارب ملموس کاری خود برای بهبود رویهها و سیاستها جهت چابکسازی چرخش امور و افزایش خدمات نهاد تحت مدیریت خود به مردم استفاده میکنند.
از سال ۵٨ که بنده در پستهای مختلف مدیریتی بودم، به کرات اخراج و یا مجبور به استعفا میشدم. همیشه هم پست داشتم، اما مرتب اخراج یا مستعفی میشدم. اخراج میشدم برای اینکه میگفتم آقای وزیر! آقای رئیس! این تصمیم غلط است. شما مقام فوقانی هستید و دستور شما لازمالاجراست لیکن به این دلائل یا تحلیل این دستور، رویه، یا سیاست غلط است. و نظر به اینکه هیچگاه و هیچجا از بیان نظراتم خودداری نمیکردم مستمراً اخراج و یا بعضا مجبور به استعفا میشدم.
رسانههای ما، اعم از حکومتی و غیرحکومتی، عموما منقاد و خودسانسور و محافظهکارند. یکی از ارکان مهم هر نوع مردمسالاری ـــ لیبرالیستی، سوسیالیستی، کانسرواتیستی، فدرال، غیر فدرال، سوسیال ـــ رسانه آزادیست که چشم و گوش مردم باشد و بیش و پیش از هر چیز متعهد به منافع ملّی، به معنای وسیع کلمه، و قانون اساسی باشند.
دردمندانه باید بپذیریم که، همچون پیش از گام اول انقلاب در بهمن ۵۷، ما درمجموع فاقد چنین رسانههایی در عرصه سیاست خود هستیم. رسانههای ما علیالعموم فرمانپذیر هستند و بدون اعتنا به مصالح و منافع ملّی، در پی منافع و قدرت جناح و باند خاصی فعالیت میکنند. از رسانه موسوم به ملّی گرفته تا سایر رسانهها. به عبارت دیگر، رسانههای ما عموما نقشی برای حاکمیت جمهوریت و دموکراسی ایفا نمیکنند.
برای تمهید و تحکیم جمهوریت و دموکراسی ناگزیریم این رکن رکین و بسیار موثّر را مستقل و مردمی بخواهیم. استقلال و مردمیبودن هم پیچیدگی خاصی ندارد: رسانههای ما به هر مرام و مکتبی پایبند هستند، باشند لیکن در هر حال باید نسبت به درد و رنج و حقوق عموم مردم و بویژه عموم طبقات محروم و مستضعف فوقالعاده حساس و متعهد باشند. مادام که رسانههای ما تحت سیطره نهادهای حاکمیتی باشند و همزمان منافع ملّی و قانون اساسی کمترین معنای جدّی محصّلی نداشته باشند باید ناظر و شاهد نقض منظّم قوانین و نیز تضییع حقوق مستضعفان و محرومان بود، بدانگونه که امروزه شاهد هستیم.
نیز، واضح است که رسانه مستقل نمیتواند همه یا بخشی از بودجهاش از منابعی در خارج از کشور تامین شود!
