
به گزارش خبرنگار ما سیده فاطمه حبیبی درباره اختصاص بودجه به مدارس غیر انتفاعی نوشت:
نه! باور کردنی نیست که دولت هدفش از خصوصی سازی آموزش کم کردن بار مالی باشد.
وقتی صندوق حمایت از مؤسسان مدارس غیرانتفاعی، که پاییز سال ۹۷ رسما آغاز بکار میکند، سال ۹۸، سی میلیارد پول از دولت گرفت ، اما در بودجه ۱۴۰۰، صدمیلیارد! یعنی ۲۳۳ درصد رشد.
آن هم منهای بودجه سازمان مدارس غیردولتی، که بیش از ۴۰میلیارد است.
هولناک است، بیش از ۱۴۰ میلیارد برای مدارس غیر دولتی، دولت بودجه اختصاص داده است.
پارادوکس از این بزرگتر هم دیده اید؟
دولت اگر میخواهد خصوصی سازی کند، چطور خودش اسپانسر شده برای این مدارس؟
از بیت المال پول میدهد تا مدارس غیردولتی کاسبی کنند؛ اما از سال ۹۷ سرانه بسیار ناچیز شیر دانش آموزی به بهانه عدم بودجه کافی، قطع شده است.
در شرایطی که سفره بیست میلیون ایرانی زیر خط مطلق فقر متلاشی شده، خبری از تامین اعتبار برای این کمک تغذیه ناچیز وجود ندارد، اما دولت خودش را قیم مدارس پر از انتفاع میداند و دو دستی منابع بیت المال را که باید برای مردم محروم خرج شود، برای حمایت از مؤسسان مدارس غیرانتفاعی خرج میکند هیچ کس هم صدایش در نمی آید.
اصلا چه انتظار نابجایی است که بخواهیم از مدیران آموزش پرورش _که همیشه از کمبود بودجه شاکیند_ اعتراضی شنیده شود وقتی خودشان مالکان و موسسان مدارس غیرانتفاعیند، و صندوق حمایت از مدارس موسسان مدارس غیرانتفاعی برای حمایت از همین ها تأسیس شده است، که با صد میلیارد پول بی زبان این مملکت، کمکشان کند بیشتر کاسبی کنند، بیشتر کالای آموزش را بفروشند و فاصله های اجتماعی را نجومی تر کنند.
تعارض منافع از این گل درشت تر هم مگر میشود؟!
نوبت به عدالت آموزشی که میرسد در ردیف بودجه یک خط عنوان نوشته شده، که با فشار افکار عمومی عبارت عدالت آموزشی هم در آن گنجانده اند، و تجربه نشان داده عملا پولی برای خرج کردن در راه عدالت آموزشی وجود ندارد و این تنها یک عنوان است.
اما دردناک اینجاست که دولت به همین هم رحم نکرده و ۲۸ درصد این بودجه را کاهش
داده است.
قرن جدید با قربانی کردن حق آموزش برابر در پیش پای سرمایه داری آموزشی آغاز میشود.
مرفهین، بر شاهراه های علمی و آموزشی و به تبع آن موفقیتهای اجتماعی و اقتصادی کشور بیش از پیش مسلط خواهند شد،
و این امکان دیگر نه فقط از دسترس کودکان محروم، که حتی از دست قشر متوسط هم دور خواهد شد.
جامعه طبقاتی که اکنون مهندسی آن در بودجه آموزش و پرورش دیده میشود.
