اینکه مناطق آزاد ابزار محرومیت زدایی نیستن” موضع دقیق و شجاعانه‌ایه. هدف اصلی این مناطق باید «توسعه صادرات» باشه و سایر اهدافی که برای اون ذکر میشه، ازجمله «محرومیت‌زدایی و توسعه منطقه‌ای» درواقع هدف نیستن و باید «مقدمه» یا «نتیجه»ی هدف اصلی باشن! نباید اهالی این مناطق رو گول زد..
زنجیره ارزش درست اینه که «صادرات» هدف نهاییه، پیش‌نیاز اون «تولید»ـه، پیش‌نیاز تولید «سرمایه‌گذاری»ـه و پیش‌نیاز سرمایه‌گذاری «زیرساخت» مناسبه. از جاده و فرودگاه گرفته تا قوانین تسهیل‌کننده. محرومیت‌زدایی میتونه نتیجه‌ی ایجاد زیرساخت و رونق تولید در مناطق باشه، نه یک هدف مستقل
اگه محرومیت زدایی بعنوان هدف اصلی مناطق‌آزاد قلمداد بشه، این هدف میتونه از کانال دیگه‌ای، خارج از زنجیره ارزش فوق هم محقق بشه. کانالی مستقل از تولید و صادرات که امروز هم در مناطق‌آزاد شاهدش هستیم: “رونق واردات کالاهای مصرفی، خرده‌فروشی، ایجاد شغل‌های موقت و محرومیت‌زدایی ظاهری
این روزا که به درست یا غلط، مناطق‌آزاد جدیدی درحال پاگرفتنه، توجه به این نکته اساسی و پرهیز از دادن وعده‌های پوپولیستی به مردم و بومیان این مناطق خیلی ضرورت داره. منطقه آزاد قرار نیست به‌هر قیمتی از “اینچه‌برون” و “مهران” و “بانه” و… محرومیت‌زدایی بکنه. قراره به «صادرات» دامن بزنه…
